Naar de Amazone

We zijn net terug van ons laatste bijzondere avontuur van deze reis: de 4-daagse trip naar het Amazonegebied. We zijn van Quito naar Lago Agrio gevlogen, een klein stadje in de Amazone. Vanaf het vliegveld was het nog 2 uur rijden met een bus en ruim 2 uur met een gemotoriseerde kano voordat we onze lodge bereikten. We zaten in het noord-oosten van Ecuador, 60 km van de grens met Colombia.
Wat een bijzondere ervaring om een paar dagen in een tropisch regenwoud te verblijven. Onze (eco-)lodge is gebouwd op palen en bestaat uit een open eetruimte met daaromheen een aantal huisjes. De huisjes en eetruimte zijn met elkaar verbonden door vlonders. De huisjes bestaan uit 2 ruimtes met slaapgelegenheid voor 2 of 3 personen en een ruimte om te douchen. Wij hadden met z'n vijven 1 huisje. Los van de houten muren om het slaapgedeelte heen, zijn de huisjes verder open. Er zitten geen ramen in en er zit ruimte tussen het dak en de muren. Vooral 's avonds en 's nachts was dat geweldig, want alle geluiden van de jungle hadden vrije toegang tot ons huisje. Gelukkig zaten om alle bedden hele goede klamboes, want anders hadden we misschien wat minder relaxt naar al die geluiden kunnen luisteren.....zeker toen we na de eerste nacht in de eetruimte wilden gaan ontbijten. Op één van de stoelen zat een enorme tarantula. De gedachte dat hij een paar meter verderop ook ons bed in had kunnen lopen deed ons de tweede nacht de klamboe extra goed onder het matras stoppen. Onder leiding van een gids hebben we van alles gedaan: een wandeling van enkele uren door het regenwoud waarbij we natuurlijk dieren spotten, maar ook uitleg kregen over hoe het tropisch regenwoud 'werkt', hoe fascinerend 'knap' dit ecosysteem in elkaar zit en in balans is. Dieren, planten en diergroepen die samenwerken, het hoe en waarom erachter. Heel interessant. We hebben een shaman (medicijnman van één van de stammen in het oerwoud) bezocht die ons (via de gids als tolk) vertelde over medicinale planten en de rituelen die komen kijken bij diagnostiek en behandeling. We hebben een nachtwandeling gemaakt met zaklantaarns en 's nachts kaaimannen gespot vanuit een bootje. Welke dieren hebben we tijdens deze trip gezien: anaconda's, kaaiman, apen, luiaard, scorpioenspin, tarantula, diverse vogels waaronder een toecan en een condor. We hebben zelfs gezwommen in een meer. Dat was wel spannend, want ja, in het water van de Amazone zitten nu eenmaal kaaimannen, slangen, piranha's en andere griezelige beesten die we liever niet tegenkomen tijdens een verkoelende duik. De gids verzekerde ons echter dat zwemmen midden op het meer veilig was en zette zijn woorden kracht bij door als eerste in het water te duiken. Wel kregen we één hele strikte raad mee (die we ook al in boeken en op waarschuwingsborden hadden gelezen): "Don't pee in the water!" In het water van de Amazone zwemt namelijk de Candira, een microscopisch klein visje dat dol is op ureum, het zout in urine. Als je in het water plast (mannen en vrouwen) staat de plasbuis open en is de Candira er als de kippen bij om naar binnen te zwemmen en zich te voeden met bloed. Door de weerhaken aan z'n lijf kan hij niet meer naar buiten zwemmen met alle gevolgen van dien. Onze gids had gelijk: we hebben heerlijk gezwommen en zijn geen beesten tegengekomen.
En weer hadden we enorm geluk met het weer: geen spat regen gehad .....en dat in een tropisch regenwoud waar het volgens onze gids 300 dagen (2 tot 4 meter) per jaar regent!